Bana bu kadar değer verme. Ben buna değmem...

Neden bu kadar kolay vazgeçebiliyorum biliyor musunuz? Kendimce insanlığa bir mesaj veriyorum. Hepimiz süreli olarak insanlıkla ve evrenle diyalog halindeyiz. İnsanlara değer vermediğimden falan değil. Muhabbet edişim, gülüşüm, eğlenişim zaten değer verdiğimin göstergesi. Ama insanlara bu yetmiyor biliyorum. Biliyorum ki hiç bir şey değer verildiğine ikna etmeye yetmeyecek tamamen. Sürekli olarak ardı ardına ispatlaman gerekecek. Kadın-Erkek ilişkilerinde bu çok daha büyük bir sorun. Sıcak bir bakış ve içten bir gülümseme asla yetmeyecek insanlara. Ama ben bunun sebebini biliyorum. Bir türlü değer verildiğine ikna olmamasının nedenini biliyorum... Çünkü kendini buna değer görmüyor insanlar. İçin için "bana bu kadar değer verme.Ben buna değmem" diyor insanlar. İçin için yanıyorlar. Acı çekiyorlar. Bu yüzden tüm felsefeler ve dinler insanın kendisini bilmesini ve kabul etmesini öğütler. Kendisi ile barışık insanlar kendini beğenmiş oluyor. Bu tanımlamayı bildiğim için bana yapılan "ukala" tanımlamasını gururla taşıyorum.

Son bir haftadır habire cebelleşiyorum burdan arkadaşlarla. Biri daimi kavgadaşım. diğeri beni yeni yeni tanıdığı için olayın tam olarak bilincinde olmayan bir çekirge.

Tüm tanıdıklarıma burdan sesleniyorum. Yok saydıklarım hariç size düşündüğünüzden daha fazla değer veriyorum insan olarak... Ve size Teşekkür ediyorum..

6/3/2007