Özgür olsam neler yapardım dye düşünüyorum. Ankaradayken özgür müydüm? İşyerinden ayrılamazken neden bunu dert etmiyordum? Bir insana bir şeyin yasak edilmesi sonucu acaba bunu özgürlüğüne ve varoşluna yapılmış bir müdahale olarak mı görmektedir? Necip Fazıl “bana hiç gitmediğim, tanımadığım bir ülkede hiç bilmediğim bir yere girmem yasaklansa geceleri uyuyamam” demiştir. İnsanın meselesi isteğini yapabilmek değil de yapabilme ihtimaline inanmak mıdır acaba? Sürekli kız kovalayan erkekler ya da fazla sayıda erkeğin sevgisini isteyen kızlar acaba birileri tarafından sevilmeme ihtimaline mi meydan okumaktatırlar? Ve bu noktada AHLAK dediğimiz şey insanların varolma biçimini hayvanlardan örnek alarak değil kendi safi varoluşu içinde gerçekleştirmesi midir? Bu yüzden mi kısıtlayıcıdır? 28/9/2007
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder