Bir kader vardı yaşanması gereken ve bir irade vardı var olmak isteyen...
Kendi kendisine bir hapishane yaratan ve onun içinde yaşayan...
Bir taraftan kapısı açık olan ama çıkmaya korkulan...
Bir gönül vardı sevmek, sevilmek isteyen...
Bir evren vardı insana hizmet etmek isteyen...
Bir çift göz vardı etrafını gözleyen...
Anlamadığımız bir şey vardı içimizde, görünenin ötesini arzulayan...
Bir nefs vardı tatmin olmayan...
Şarkılar vardı bizi kendimizden alan...
Ölüm vardı bekleyen ve yok olmayan...
Hayallerimiz vardı, ödünç alınan...
Bir özlem vardı bir türlü yok olmayan,
Neye olduğu belli olmayan...
Bir sevgi vardı hep içimizde olan...
Aşk vardı, adı olan kendi yaşanmayan...
Kitaplar vardı hayatı anlatana...
Kitaplar vardı bir türlü beni bana anlatamayan...
Bir güzel vardı hayali kurulan...
Bir hayal vardı gerçeğini kurutan...
Bir düş vardı, hep kurulan...
Bir düş vardı layık olunamayan...
Bir yalan vardı çok büyük olan...
Bir yalan vardı herkesi kendine inandıran...
Bir sevgili vardı, asla bizi terketmeyen...
Bir sevgili vardı, onda yok olunan...
Günlük hayat vardı kendine esir eden...
Arzular vardı asla bitmeyen...
Bir dünya vardı, insanlarca kurulan...
Bir dünya vardı, İlahi alemce planlanan...
Bir ben vardım bir de Yaratan...
Anlamsızdı geriye kalan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder