Tüm yazılarımı bu düşünceyle tamamlamışımdır. Hepsi benim için bir son yazı, bir vasiyet gibidir. Her an ölüme hazır olmak gibi bir şey... Ne zaman bir şarkı beni alıp götürse ve gözlerim buğulansa bunları haykırmak istiyorum. Hiç bir yazımı mekanik bir düşünce sistematiği içinde yazmadm. Coşkun olduğum ve içimde bir şeyleri durduramadığım, anlayamadığım zamanlarda yazdım. Hiç bir beklenti olmadan sadece haykırmak istediğimden. Ne bir kimseye sitem ne de birilerini bir şeyin izahı. Ne daha önce söylediklerimle çelişir miyim korkusu ne de belli bir sistemi oluşturma çabası. Sadece bir haykırış. İyi olan güzel olan ne varsa sadece bir hayalden ibaret. Yaşananların bir çoğu acı ve tatsız. Hayal ettiğimiz gibi yaşarız. O halde problem hayal ettiklerimizde mi? Bir istek hayal olarak kaldığı sürece mi güzel? Gerçekleşen hayallerin hayal ederkenki hazzı vermemesi üzerine psikolojik çıkarımlar yapılabilir. Ama bu değil benim konum.İnsanlığın tamamını düşünüyorum ben. Her neyse. 4/5/2007
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Yoruldum ve sıkıldım
Ben bu hayata dair yıllarca okudum, düşündüm, yazdım. Düşüncelerim, çıkarımlarım muhteşem ya da tartışmaz en doğru falan değildi. Sadece...
-
Yaşadığın hayatta neyi ne kadar seçtiğini düşündün mü hiç? Yoksa kader inancın geliştikten sonra hiç bir şeyi seçmediğine mi karar verdin se...
-
Bunu öylesine derin hissediyorum ki bazen... Öylesine sebepsiz... Öylesine güçlü bir biçimde ki... "Selam olsun" diyorum Allah...
-
"…Üstelik, Tanrısal bir biçimde kendisiyle uğraşan ,kendi içine gömülmüş biri kulağının dibinde saat, gecenin bir vakti uyanıp sorar ya...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder