Hep bir veda havası va içimde. Hep bir vazgeçme bırakıp gitme arzusu.Değerim bilinsin diye değil asla. Aksine unutulmak istiyorum için için. Dalıp gittiğim anlarda ailemle veda konuşması yapıyorum.Güzel yaşadık bozmayalım diyorum.Sevemediysek nefret etmeyelim.Birlikte geçen anlara saygı duyalım.Paylaşılan acılara birlikte atılan kahkahalara...Daldığım anlarda odamda kimse olmuyor.Sanki tüm dünya bu odadan ve benden ibaret.Sanki tarih diye bir şey olmamış.Sanki gelecek yok.Bir his bulutu içinde dalgalanıyorum.Sanki sadece Allah var ama O da benden uzak.Acı çekmiyorum asla.Müthiş bir sükunet ve huzur içindeyim.Yapayalnız yaşadığım bu anlarda tüm şarkılar bana söyleniyor.
Okudum tüm yazılarını , bunu bil istedim.Aklıma tuhaf şeyleri getirdi güzel ama tuhaf şeyleri.2saat içinde 250 yazını kitap okur gibi gözlerimi öldürerek okudum.Ve daha önce hiç bir blogger a yorum yapmamış biri olarak söyleyebilirim ki çok beğendim .Bundan daha dürüst bir iç yolculuk metni okumamıştım.
YanıtlaSilBen de size bu içten yorumunuz için teşekkür ediyorum.
YanıtlaSil