Bazı insanlarla iletişimimde beni zorlayan şey hayata dair düşündüğümü yazdığımı öğrendiklerinde bunları onlarla paylaşmamı beklemeleri. Bunu yapmadığımda ise benim gözümden kendilerini yargılamaları üstüne bana bunun nedenini sormaları.
İşin aslı onun hayatı algılamaya dair bir paylaşım yapma arzusu ve derdi yok. Benim de bu durumla ilgili bir derdim yok. Yani insanların hayatı algılamaya dair düşünmesi ve konuşması gibi bir zorunluğu olduğunu düşünmüyorum. Bu onları eksik yapmadığı gibi beni de fazla yapmıyor. Sadece olan var. Olması gereken yok.
